Filozofia ta jest coraz częściej stosowana przez lekarzy na całym świecie. Mówi się, że jest przyszłością medycyny konwencjonalnej. Jej założeniem jest holistyczne podejście do zdrowia, przez co postrzega ludzki organizm całościowo – jako zorganizowany układ, a nie zespół autonomicznych narządów.
Medycyna funkcjonalna skupia się nie tylko na objawach chorób, ale przede wszystkim na jej przyczynach, które są powodem nierównowagi w organizmie pacjenta. Szczególnie skuteczna może okazać się w przypadku chorób przewlekłych i cywilizacyjnych poprzez uwzględnienie w leczeniu wielu czynników – środowiskowych, genetycznych, stylu życia oraz przez znalezienie pomiędzy nimi powiązań.
Założenia medycyny funkcjonalnej
Praktycy bazują na trzech głównych założeniach:
- uświadamianiu pacjenta oraz motywowaniu go do zmian stylu życia
- wykorzystywaniu metod zdrowienia, które łączą ze sobą czynniki wewnętrzne, zewnętrzne oraz predyspozycje genetyczne człowieka, co pozwala uzyskać kompletny obraz funkcjonowania organizmu
- indywidualnym podejściu do pacjenta, tworzeniu planów działania kładących nacisk na aktywność fizyczną, zmianę sposobu odżywiania oraz całościową troskę o siebie
Podejście to skupia się m. in. na dbaniu o prawidłowe funkcjonowanie jelit, wspomaganiu oczyszczania organizmu z toksyn, odnajdywaniu stanów zapalnych w organizmie i ich eliminowaniu, a także dokładnym diagnozowaniu chorób i przypadłości, poprzez szczegółowo przeprowadzane badania laboratoryjne, np. badania na tarczycę, cukier, żelazo, wątrobę i wiele innych.
Natomiast w zakres dolegliwości, w których przynosi ulgę wchodzą:
- choroby autoimmunologiczne
- kłopoty trawienne
- choroby układu krążenia
- depresje, spadki nastroju
- nowotwory
- zaburzenia hormonalne
- otyłość
- cukrzyca
- insulinooporność
- trądzik
- alergie